امروزه ایمپلنت به عنوان درمان موفق برای جایگزینی دندان از دست رفته پذیرفته شده است، برای جایگزینی دندان از دست رفته در هر دو فک، به تعداد یک عدد یا بیشتر از روش ایمپلنت استفاده می‌کنیم.
پیچی از جنس تیتانیوم هست که در مرحله جراحی در ناحیه بی دندانی و دندان از دست رفته قرار داده می‌شود. طرح درمان اینکه تعداد پیچ (FIX TURE) در ناحیه از دست رفته دندان چند عدد باشد بستگی به عوامل مختلفی از جمله فضای موجود، نیرو‌های وارد بر آن ناحیه و نوع و قطر ایمپلنت و کیفیت استخوان آن ناحیه، فک بالا و فک پایین بودن دارد.
درمان ایمپلنت، در ناحیه‌ای که یک دندان از دست رفته باشد به جای بریج (دو دندان دو طرف ناحیه بی دندانی تراشیده و رویش روکش قرار می‌گیرد) استفاده می‌شود، مزیت اینست که دندان‌های دو طرف دست خورده نمی‌شوند و تراشیده نمی‌شوند فقط یک یا دو ایمپلنت در ناحیه بی دندانی بر اساس تعداد مورد نیاز قرار داده می‌شود و دندان‌ها و ایمپلنت جدا هستند و به هم وصل نیستند و بینشان جداگانه نخ دندان کشیده می‌شود و هر کدام واحدی جدا هستند.
مراحل انجام ایمپلنت:
معمولا در یک مرحله جراحی و قرار دادن پیچ (FIX TURE) در استخوان فک انجام می‌شود و در مرحله بعد روکش قرار داده می‌شود.
بعد از گذاشتن پیچ (FIXTURE) توسط جراح فک و صورت و یا پریودنتیست در استخوان‌های فکین، به فک بالا، 4 ماه و به فک پایین 3 ماه فرصت داده می‌شود تا پیچ‌های ایمپلنت با استخوان فک جوش خورده و استئواینتگریشن انجام شود (OSTEOINTEGRATION) یعنی استخوان جدید بین رزوه‌های ایمپلنت شود و ساخته شود و بعد از گذشت دوران 4 ماه فک بالا و 3 ماه فک پایین، جراح ثبات ایمپلنت و موفقیت آن را با معاینه و تهیه گرافی بررسی می‌کند.
گاهی جراحی در دو مرحله است و بعد از زمان طی شده، محل دسترسی به پیچ ایمپلنت برای قالب گیری روکش، در مرحله دوم برداشته می‌شود و پیچ در محیط دهان دیده می‌شود و لثه دایره‌ای روی آن برداشته شده و به جای آن (HEALING CAP) قرار داده می‌شود تا لثه دور ایمپلنت توسط این CAP فرم داده شده شکل بگیرد بعد از 14 روز قالب گیری می‌تواند انجام شود.
برای قالبگیری روکش یا پروتز جراح فک و صورت و پریودنتیست آن را به متخصص پروتز و ترمیمی ارجاع می‌دهند و اینکار می‌تواند توسط دندانپزشک عمومی که خودش جراحی ایمپلنت را انجام داده هم صورت گیرد.
اگر ضخامت استخوان در محل قرار دادن ایمپلنت کافی نباشد در فک بالا جراحی سینوس لیفت (SINUS LIFTING) انجام می‌شود و گاهی هم پیوند استخوان، در این شرایط ممکن است زمان کمی بیشتر داده شود برای اینکه استخوان جدید محل تراکم بیشتری یابد. جراحی سینوس لیفت به این علت انجام می‌شود که در فک بالا بعد از کشیدن دندان، سینوس ماگزیلا داخل فضای دندان کشیده شده پنوماتیزه (گسترده و پر هوا) می‌شود و ضخامت استخوان برای قرار دادن ایمپلنت کم می‌شود و در نتیجه سینوس لیفت سینوس را بالاتر برده و این ضخامت لازم برای ایمپلنت را ایجاد می‌کند.
سن مناسب برای قرار دادن ایمپلنت، بعد از 18 سالگی هست که رشد اسکلت صورت تمام شده و کامل شده است. و محدویت سنی بعد از 18 سال ندارد.
رادیوگرافی ویژه برای ایمپلنت:
به صورت اولیه نیاز به گرافی پانورامیک (OPG) هست و به صورت خاص برای تعیین قطر استخوان (CBCT) لازم است عرض استخوان و رابطه عصب تحتانی فکی و زاویه ماگزیلا و عصب چانه‌ای دیده می‌شود.
ممکن است در صورت نیاز حین جراحی و بعد از آن هم گرافی تکمیلی انجام شود.
در چه کسانی ایمپلنت ممنوعیت دارد:
- کسانی که داروهای سرکوب ایمنی استفاده می‌کنند مثل کورتون‌ها
- کسانی که رادیوتراپی و شیمی درمانی می‌شوند
- بیماران اختلالات روانپزشکی وسیع
- سوء مصرف مواد مخدر
- کسانی که مشکل استئوپروزدارند (پوکی استخوان شدید)
- مشکلات قلبی و عروقی
- دیابتی‌ها
در افراد با بیماری‌های دیابتی و قلبی عروقی در صورتی که کنترل شده باشد و تحت نظر پزشک متخصص مربوطه باشد ممنوعیت انجام این کار قطعی نیست و با شرایط سیستمیک تایید شده می‌توان انجام داد.
در افراد سیگاری بهتر است برای ترمیم بهتر بافت و جوش خوردن استخوان اطراف ایمپلنت که روی موفقیت درمان تاثیر دارد یک هفته قبل و بعد از انجام کار سیگار ترک شود و بعدا هم عادت سیگار کشیدن به نصف کاهش یابد.
